شورای اصولگرایان یا شورای اصلاح طلبان؟

هفته پیش اعضای اصلاح طلب شوراهای شهر مراکز استان ها جلسه ای را در تهران برگزار کردند و در نهایت هم بیانیه ای از این گردهمایی صادر شد.(بیانیه بيانيه اعضاء اصلاح طلب شوراهاي اسلامي شهر مراكز استانها )

این دومین نشست اصلاح طلبان شوراها در یکی دو ماه اخیر است که من هر دفعه خبر آن را می خوانم خنده ام می گیرد. آقای نجفی در وبلاگش می نویسد:« براساس برآوردهاي انجام شده حدود 80 نفر از اعضاي شوراهاي اسلامي شهرهاي مركز استانهاي كشور در جرگه اصلاح طلبان قراردارند و رويكرد آنها نسبت به مسائل مديريت شهري و موضوعات اجتماعي و فرهنگي شهرها به هم نزديك است.»

به نظر من طرح ها و ایده های خوب شهری ،اصلاح طلب یا اصولگرا نمی شناسد. بسیاری از مسائل و مشکلات شهرهای بزرگ به یکدیگر شبیه و نزدیک است در اینجا فردی برنده است که فکر داشته باشد.
چند سال پیش از مجله تایم گزارش جذابی را ترجمه کردم که درباره شهرداران 5 شهر اروپایی بود. جایی از گزارش از قول یکی از شهرداران افسانه ای نیویورک در سال های 1934 تا 1945 آورده بود:

Fiorello LaGuardia, the legendary mayor of New York City from 1934-45, had a saying: There is no Republican, no Democratic, no Socialist way to clean a street or build a sewer, just a right way and a wrong way

که ترجمه اش تقریبا می شود:
فيورلو لاگوارديا شهردار معروف نيويورك در سال‌هاي 1934 تا 1945 جمله ای دارد كه مي گويد: «تميز كردن خيابان يا ساختن لوله فاضلاب،رویکرد جمهوري‌خواهی، دمكراتی يا سوسيالیستی نمي‌خواهد و تنها يك رویکرد درست و یک رویکرد اشتباه وجود دارد.»

حالا حکایت اصلاح طلبان شورایی هم همین است که به جای همفکری و شورایی فکر کردن با سایر اعضای شورای شهر خود و پیدا کردن یک روش درست دنبال کارهای سیاسی بیهوده هستند.

هر شهر با ميزان توانايي‌ مدیرانش در جمع‌آوري زباله‌ها، روان‌سازي ترافيك، رفع مشكل مسكن، توسعه تجاري، كنترل جرم و .... مورد قضاوت قرار مي‌گيرد. در این بین نوآوری در روش هاست که برنده را مشخص می کند نه اصولگرا یا اصلاح طلب بودن!!!
البته در گزارش جالب مجله تایم هر کدام از شهرداران شهرهای بزرگ اروپایی ؛ با حزب هایی که عضوش هستند معرفی می شوند اما نهایتا در کارهای اجرایی این حزب نیست که روش های نو در اداره شهر را دیکته می کند بلکه شهردار خلاق به همراه مشاوران با تجربه است که موفقیت را تا حدودی تضمین می کند.

شهرداران شهرهای لندن ،پاریس ،برلین ، استکهلم و رم که در گزارش مجله تایم فعالیت هایشان معرفی شده است.

پی نوشت:

اصل گزارش مجله تایم با عنوان: Big City Bosses

ترجمه گزارش تایم با عنوان شهرداران شهرهاي بزرگ چه مي كنند؟

مشاهده جنين انسان در زباله‌هاي بيمارستاني تهران

بعد از اینکه سلیمی در صحن علنی شورای شهر تهران درباره وجود اعضای بدن انسان در بین زباله های بیمارستانی هشدار داد،گویا چون این مسائل در انتهای جلسه شورای شهر مطرح شد، رسانه ها از جمله خود من به عنوان نماینده یکی از رسانه ها به این موضوع نپرداختیم.(من خیلی ناراحت شدم که چرا در نوشتن خبرکوتاهی کردم چون مباحث بسیار بسیار مهمی در آن جلسه مطرح شد )
البته من این موضوع را در این وبلاگ به طور خیلی خلاصه مطرح کردم .

خبرگزاری فارس به طور اختصاصی در این باره با سلیمی مدیرعامل خدمات موتوری شهرداری تهران گفت و گوی مفصلی انجام داده که خواندنش توصیه می شود.

مشاهده جنين انسان در زباله‌هاي بيمارستاني تهران
مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران گفت: در زباله‌هاي بيمارستاني كه از سطح شهر تهران جمع مي‌شود، بعضي اوقات امحا و احشا و جنين انسان نيز پيدا مي‌شود.

مصطفي سليمي در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي فارس افزود: كارگرهاي شهرداري بعضاً در هنگام تخليه زباله‌هاي بيمارستاني اعضا، احشا‌ و جنين انسان را مشاهده كرده‌اند.

وي ادامه داد: پس از رخ دادن چنين امري به بيمارستان‌هاي مربوطه اخطار داديم و آن‌ها اعلام كردند كه اين كار توسط كاركنان آن‌ها صورت نگرفته است و شايد توسط افراد عادي اين امر رخ داده و آن‌ها جنين را داخل سطل‌هاي زباله بيمارستان انداخته‌اند.

به گفته سليمي، اين امر بيش‌تر در بيمارستان‌هاي دولتي رخ مي‌دهد. وي در ادامه گفت: به طور معمول اندام و احشا انسان‌ها پس از جراحي در اتاق عمل جمع‌آوري و در گورستان دفن مي‌شود. به اعتقاد مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران، ‌بيمارستان‌هاي خصوصي بخشنامه دولتي را بهتر از بيمارستان‌هاي دولتي رعايت مي‌كنند.

سليمي تصريح كرد: بحث جمع‌آوري زباله‌هاي بيمارستاني يكي از مشكلات مهم و اساسي كلانشهر تهران است. وي خاطرنشان كرد: در سال 83 مجلس شوراي اسلامي قانوني را تصويب و بر اساس آن وظيفه امحا و دفن زباله‌هاي عفوني را بر عهده توليد‌كنند‌گان قرار داد و در كلان شهر تهران وظيفه دفن و امحاي زباله‌هاي بيمارستاني و عفوني بر عهده وزارت بهداشت و درمان قرار گرفت.

سليمي اظهار داشت: همچنين وظيفه امحاي زباله‌هاي ويژه كشاورزي و صنعتي نيز بر عهده توليدكنندگان است ولي تاكنون آنها نيز به جزء در مواردي، كار خاصي انجام نداده‌اند. به گفته مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران، از سال 83 تاكنون بر اساس قانون هيچ اتفاقي در حوزه جمع‌آوري و امحاي پسماندهاي ويژه توسط توليدكنندگان رخ نداده است.

وي تصريح كرد: طبق قانون، وزارت بهداشت بايد كار جمع‌آوري، دفن و امحاي زباله‌هاي بيمارستاني را انجام دهد ولي به دليل نبود بودجه تاكنون از اجراي اين كار امتناع كرده است.

مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران خاطرنشان كرد: وزارت بهداشت در خواست كرده كه سالانه 75 ميليارد تومان به آنها بودجه بدهند، تا مشكل زباله‌هاي بيمارستاني را برطرف كند، ولي تاكنون اين بودجه به آنها اختصاص داده نشده است.

سليمي با اشاره به اينكه روزانه شهرداري تهران 75 تن زباله بيمارستاني را از بيش از 400 مركز بزرگ بيمارستاني جمع‌آوري مي‌كند، گفت: اين در حالي است كه شهرداري تهران هيچ مسئوليتي در قبال جمع‌آوري، امحا و دفن زباله‌هاي بيمارستاني ندارد.

وي در ادامه گفت: شوراي اسلامي شهر تهران براي مشخص شدن تكليف زباله‌هاي بيمارستاني تاكنون 15 جلسه برگزار كرده و اين نشان دهنده اين موضوع است كه شوراي اسلامي به سلامت شهر و شهروندان بسيار اهميت مي دهد.

مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران خاطرنشان كرد: شهرداري تهران مكلف شده كه از فعاليت غيرقانوني(عدم تفكيك زباله) كليه درمانگاه‌ها و مراكز بهداشتي در زمينه زباله‌هاي بيمارستاني مستند سازي كرده و آن را به مراجع قضايي ارسال كند تا با متخلفين برخورد شود.

وي افزود: 150 نفر از پرسنل شهرداري تهران در حال ديدن آموزش قضايي هستند تا با مشاهده مواردي در اين زمينه، مستند سازي كنند كه بتوان با متخلفين برخورد كرد. سليمي ادامه داد: در موضوع دفع بهداشتي زباله عفوني با حدود 6 هزار واحد بهداشتي همانند مطب‌ها و درمانگاه‌ها كه كوچك و در سطح شهر پراكنده هستند، ما هيچ ارتباطي نداريم.

وي با اشاره به اينكه شهرداري تهران سالانه 10 ميليارد تومان براي جمع آوري، دفن و امحاي زباله‌هاي بيمارستاني هزينه مي‌كند، گفت: همچنين شهرداري تهران سالانه براي جمع آوري، دفن و امحاي زباله‌هاي عادي شهر تهران بيش از 100 ميليارد تومان هزينه مي‌كند.

مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران با اشاره به صحبت‌هاي يكي از اعضاي شوراي اسلامي شهر تهران كه فقط مشكل زباله‌هاي بيمارستاني نيست بلكه خود فاضلاب‌هاي بيمارستاني كه وارد معابر و جوي‌ها مي‌شود ، نيز خطرناك هستند، گفت: اين موضوع درست است و بايد فكر اساسي در اين زمينه كرد.

وي با بيان اينكه زباله‌هاي بيمارستاني 2 نوع هستند، گفت: يك نوع پسماندهاي غذايي است و نوع ديگر زباله‌هاي عفوني همانند ضايعات اتاق عمل، سوزن، سورنگ، پارچه خوني و لوازم برنده يك بار مصرف است.

به گفته سليمي، زباله‌هاي بيمارستاني را طي مراحل خاصي جمع آوري و امحا مي‌كنيم ولي دفن آنها به صورت نيمه بهداشتي صورت

مي‌گيرد. وي گفت: ناظري كه بر روي زباله‌هاي ويژه بيمارستاني نظارت مي‌كند يك ناظر خدمات شهري است نه يك ناظر پزشكي اين كار بايد طبق قانون تخصصي انجام شود.

به گفته سليمي در بيمارستان‌هاي دولتي بعضا زباله‌هاي بيمارستاني را داخل حيات مي‌گذارند و زماني كه به آنها تذكر مي‌دهيم مي‌گويند، ما پول نداريم كه حقوق پرسنل ، آب و برق را بدهيم،آن موقع شما انتظار داريد ما برويم و اتاق مبرد(سردخانه ويژه زباله‌هاي بيمارستاني) بسازيم.

مدير عامل سازمان خدمات موتوري شهرداري تهران در پاسخ به اين پرسش كه چه تعداد از بيمارستان‌ها اتاق مبرد دارند، گفت: بعضي از بيمارستان‌هاي خصوصي اتاق مبرد دارند ولي بيشتر بيمارستان‌هاي دولتي اين اتاق را ندارند(علت نيز نبود بودجه اعلام مي‌شود) سليمي در پايان خاطرنشان كرد: در بعضي از بيمارستان‌ها نيز اين اتاق به گل فروشي و يا كمپوت فروشي تبديل شده است. انتهاي پيام/ز

اعضای بدن انسان در بین زباله ها

دیروز در حالیکه رادیو تهران داشت جلسه علنی شورای شهر را به طور مستقیم پخش می کرد ، مدیرعامل سازمان خدمات موتوری شهرداری پشت تریبون صحن شورا رفت و پرسید: آیا وزارت بهداشت خبر ندارد در بین زباله های بیمارستانی که با زباله های عادی مخلوط می شوند اعضای بدن انسان هم وجود دارد؟

سلیمی می گفت: بيمارستان‌ها باید اين زباله‌ها را در اتاق‌هاي ويژه بی خطر کنند اما اين اتاق‌ها تبديل به كمپوت‌فروشي و گل‌فروشي شده اند.

خادم هم می گفت که بخار شیرابه این زباله ها که روی آسفالت می ریزد ، بیماری های پوستی ای را ایجاد می کند که حتی منجر به مرگ می شود.

این زباله ها به طور غیر بهداشتی حمل و دفن می شود و به نظر من عمق فاجعه خیلی وحشتناک است.

شهردار بیمار است

در حدود ده روز اخیر از سوی روابط عمومی شهرداری تهران سه برنامه اعلام شد که با حضور شهردار برگزار می شود ولی در هیچ کدام از آنها شهردار نیامد.

امروز خبرگزاری فارس خبری را منتشر کرد که طبق آن با تیتری عنوان شده بود: غيبت‌هاي پياپي قاليباف در برنامه‌هاي شهري
سپس در متن خبر گله شده بود که در حالیکه چند روز پیش قالیباف با پروفسور سمیعی دیدار داشت اما شهردار در برنامه های حوزه مدیریت شهری که توسط روابط عمومی به خبرنگاران رسانه ها اعلام می شود به بهانه بیماری حضور نمی یابد!(یک نوعی مچ گیری که ماجرا از این قرارها هم نیست و از بیماری شهردار هم خبری نیست.)
برای من کمی بعید بود که خبرنگار مربوطه، این خبر را علیه شهرداری به این صورت کار کند !

وقتی رسیدم خانه و دوباره به سایت های خبری سرک کشیدم ، دیدم خبر قبلی حذف شده و خبری با تیتر: كسالت شهردار تهران مانع از حضور وي در برنامه‌ها شده‌است
متن خبر بسیار کوتاه است وتمام مطلب در تیتر آمده است!

این موضوع دو موضوع را یادآوری می کند:
1- یا شهردار واقعا بیمار است و خبرنگار مربوطه بدون پرس و جو خبر را روی سایت منتشر کرده است
2- یا اینکه شهردار واقعا مریض نبوده اما فشار بر روی رسانه ها توسط شهرداری آنقدر زیاد وموثر است که مجبور شده اند خبر را حذف کنند
اما با پرس و جویی که من انجام دادم به این نکته رسیدم که شهردار واقعا بیمار است و حتی در دیدار با پرفسور سمیعی که در نزدیک خانه شهردار انجام شد در چند تصویر شهردار دستمالی بر روی بینی خود دارد که حکایت از بیماری می کند. وقتی با چند عضو شورای شهر هم صحبت شد اونها هم بیماری شدید شهردار را تائید کردند.

اما این در نهایت ماجرا منجر به این نمی شود که گفته شود بر روی رسانه های ما فشار از سوی این نوع نهاد ها به هیچ عنوان وجود ندارد. قطعا وجود دارد و من و امثال من این فشارها را به روشنی رویت می کنند که شاید در آینده به چند نمونه آن اشاره کردم.

آدم هایی که وجود دارند و نباید آنها را دید

چند روز پیش یکی چنان من را ناراحت و عصبی کرد که همون زمان می خواستم به کل از کار خبر بکشم بیرون چون دیگر تحمل آدم های کوتوله ای که بیشتر حرف می زنند و کمتر گوش می کنند را نداشتم. پیش خودم این حرف شاملو را تکرار می کردم که «از بدی گریختم و دنیا مرا نفرین کرد» و گویا من هم نفرین شده این دنیا هستم.

ساعت پنج و نیم عصر همان روز با یکی از معاون های شهردار قرار مصاحبه داشتم و باید به پارک شهر می رفتم. در مسیر رفت مدام به این موضوع فکر می کردم و با خودم کلنجار می رفتم که چگونه از کار خبر دل بکنم چون بدجوری آلوده اش شده ام.اما با تاخیر معاون شهردار ساعت هفت مصاحبه ام تمام شد و از در شهرداری بیرون آمدم .در مسیر برگشت یک حرفی از ذهنم گذشت. من یک برادر خیلی خوب داشتم که وقتی بعضی ها ناراحتم می کردند با اون حرف می زدم. یک روز آنقدر ناراحت بودم که گفت بروم محل کارش! تا نشستم به یکی از نقاط پرت اتاق اشاره کرد و به من گفت :محبوب! تو که اینقدر به محل کار من می آیی تا حالا اون تابلو که اونجا نصب هست را دیده بودی؟ من هم با تعجب بهش گفت :نه!
می گفت: بعضی آدم ها هم برات مثل این تابلو باشند . وجود دارند ولی تو آنها را نمی بینی!!
توی این فکرها بودم که یکی از دوستانم برایم اس ام اسی فرستاد با این متن از تولستوی که برای کشف اقیانوس های جدید ، باید شهامت ترک ساحل آرام خود را داشته باشید . این جهان جهان تغییر است نه تقدیر!!

حال تصمیم با خودم هست.

یاد بچه های خبر

نتوانستم بعد از گذشت 2 سال از آن روز تاریک یاد نکنم. نخستین نشست خبری شهردار و اعلام شدن سقوط هواپیما در آن جلسه!
سه تا از بچه های دانشکده در آن هواپیما بودند. در یکی از درس های عمومی با آقای اناری همکلاس بودم. یک هفته بعد از ماجرا وقتی استاد داشت حاضر – غایب می کرد به اسم او رسید و با یک آه دردناک خدابیامرزی گفت و گذشت!
یاد مجله دانشکده هم می افتم که در تبلیغش از یک طنز تلخ استفاده کرده بود.بزرگ در راه پله های سلف نوشته بودند : استاد اجازه! بقایی گفته هواپیماشون سقوط کرده امروز نمی تونه سر کلاس بیاد !
بچه ها تعریف می کردند چند روز قبل از آن سفر ،بقایی پیش استاد آمده بود و گفته بود که به دلیل سفر کاری هفته دیگر نمی تواند در کلاس شرکت کند!
خاطرات کربلایی احمد عکاس همشهری هم جای خود دارد و خاطرات خیلی های دیگر............