دیروز مثل همه یکشنبه ها بعد از جلسه غیر علنی شورای شهر، سخنگوی شورا به روابط عمومی آمد و گزارش جلسه را به خبرنگاران داد. دیروز روز اعتراض فرمانداری به مصوبات پیش از عید شورا بود که افزایش نرخ کرایه وسایل حمل و نقل را شامل می شد.
اعضای شورا هم به یکا یک اعتراض ها که شامل نرخ کرایه اتوبوس های خصوصی ، مینی بوس، مترو و تاکسی بود جواب دادند. وقتی دانشجو داشت درباره نرخ بلیت مترو و اعتراض فرمانداری صحبت می کرد، گفت:بلیت تک سفره مترو را شورا برای سال 1387 صدوپنجاه تومان تعیین کرد که با توجه به اعتراض فرمانداری آن را به 125 تومان کاهش داد.
من پرسیدم که پس ماجرای تثبیت هم اتفاق نیافتاد و نظر فرمانداری اعمال نشد ضمن اینکه در سال 1386 اصلا در سیستم مترو به دلیل اعتراض های فرمانداری اصلا بلیت تک سفره وجود نداشت. پس ماجرا از چه قرار است؟
دانشجو به یک ماجرای جالب اشاره کرد و آن این بود که بعد از اینکه شورا و فرمانداری در سال گذشته به این نتیجه رسیدند که بلیت تک سفره وجود نداشته باشد یک شهروندی پیدا شده و سر این ماجرا به دیوان عدالت اداری شکایت کرده و گفته:« من شاید بخواهم فقط یکبار از مترو استفاده کنم و این حق من است که بتوانم بلیت تک سفره بخرم ولی مترو این حق را از من گرفته است.»
دیوان عدالت اداری به این شکایت رسیدگی کرده و در نهایت رایی به نفع آن شهروند صادر شده است...............
بعد از اینکه دانشجو این ماجرا را تعریف کرد ، خبرنگارها خنده اشان گرفته بود و می گفتند چه همت و حوصله ای اون فرد داشت!!!
پی نوشت:گویا این نوشته من سوء تفاهمی را ایجاد کرده است.من گفتم: خبرنگاران خندیدند. نگفتم که خبرنگاران این شهروند را تمسخر کردند.برای خبرنگاران جالب بود و خندیدند ضمن اینکه اگر من بخواهم درباره ماجراهای مربوط به چرایی حذف بلیت تک سفره مترو بنویسم شاید از حوصله خیلی ها خارج باشد.همه این ماجرا ها هم تحلیل های خاص خودش را دارد. شاید من خبرنگار حوزه شهری به این نتیجه رسیده باشم که اصلا نباید بلیت فروشی در باجه انجام شود چراکه با آمار و ارقام مشخص شده که چقدر زیان به همراه دارد و باید به نوعی سیاست های تشویقی برای خرید بلیت اعتباری صورت گیرد بنابراین فردی که می خواهد یکبار از مترو استفاده کند باید هزینه های همان یکبار را هم بپردازد پس معنی ندارد که این مسئله را جزو حقوق شهروندی بدانیم بلکه باید با فرهنگ سازی اهمیت آن روی سکه را نشان دهیم.در ضمن اصلا منکر همت این شهروند نیستم و قطعا از شورا دنبال می کنم تا پیدایش کنم ........
پی نوشت2: هنوز فروش بلیت تک سفره در مترو آغاز نشده . اگر فرمانداری قیمت را تائید کرد لازم الاجرا می شود و مترو بلیت تک سفره هم می فروشد.
۸ نظر:
RSS نداره؟؟؟
خانم خوانساری !از خنده همکارانتان متاسف شدم به دلیل آن که این وظیفه روزنامه نگاران است که حقوق شهروندان را پیگیری کنند نه آن که به کار شجاعانه شهروند پیگیر بخندند...به همین دلیل است که به خیلی از خبر های ما هم شهروندان می خندند!
سلام خانم خوانساری
من که از نوشته شما یک چنین برداشتی نکردم ( تمسخر به شهروند )
موفق باشید
بلیط تک سفره دیگه چیه؟ازخودت کلمه ساختی؟منظورت بلیط رفت دربرابر بلیط رفت و برگشته؟
از خودم کلمه نساختم. هم در مترو این نام بر روی باجه بلیت فروشی درج شده و هم در مصوبات قانونی شورا از این نام استفاده می شود.ضمن اینکه هر رفتی لزوما برگشتی ندارد!
کار جالبی کرده . آفرین به این شهروند مصمم و احتمالا آدم حسابی بازنشسته. در این قضیه طبق معمول شما شهرستانیها رو به حساب نمی آورید. در صورتیکه تعداد زیادی از اونها هر روزه برای کارهای اداری و غیره مجبورند به تهران برن و از مترو هم استفاده می کنند. اتفاقا بنده که چند وقت پیش برای کاری از شیراز به تهران رفته بودم یک بلیط بقول خودشون تک سفره می خواستم. ولی طرف بهم دوسره داد و با یک عتابی هم گفت تک سفره چند ماهه جمع شده! حالا هم ما یک سر دیگشو نگه داشتیم واسه سری بعد!
آقای ابک با استناد به این نوشته تو صفحه آخر اعتماد ضمیمه امروز مقاله نوشته!برو حال کن!!
از یکی از کوهستانهای دوردست به تهران آمده بودم. به مادرم گفته بودم بلیط مترو در تهران 100 تومن است و او هم علاوه بر خرج سفرم 100 تومان برای مترو به جیبم گذاشت. به او گفتم برگشتن را پیاده می آیم. اما با کمال تعجب وقتی به مترو تهران رسیدم گفتن که بلیط تک سفره نداریم و باید دو سفره بگیرید. اون لحظه داشت گریه ام می گرفت 100 تومان بیشتر نداشتم برای همین با چشمای اشکبار از مترو خارج شدم و به یاد روزهایی افتادم که در منوریل لندن از این ور به آن ور می رفتیم.
ارسال یک نظر